دل نوشته های سعید تاجیک

دخترم چادر تو ارثيه اي از مادر است ... مادر خوبي كه از تمام مادرها ، سر است به همان سوگلي شكسته ابروي حسين ...ابروانت پشت قاب روسري زيباتر استحفظ چادر انقلاب زينب است و چادرت ...از همين حالا براي تو "جهاد اكبر " استدخترم ، افتادن روسري از سر شما ...انتقام دشمنان از امت پيغمبر استدخترم آرايش غليظ و بي حجابي ات ...مورد علاقه ي غارتگران معجر استاز زنان بدحجاب فردا شكايت ميكند ...مادري كه چادر خاكي او شعله ور استو بدان هركس كه در تبليغ بد حجابي است ...با سنان و خولي و حرمله ها ، همسفر است *******   دل نوشته های سعید تاجیک...

 ای ابالفضلِ سپاهِ مصطفی ای پناه و تکیه ­گاهِ مصطفی      ای عمویِ رحمة للعالَمین       ای نگهبانِ رشیدِ بُرجِ دین                 حمــــزه ای یاوَرِ ختم ­الانبیاء                 حَک شده نامِ تو بر عرشِ خدا                        حمزه ای عشقِ خدا ، جانِ رسول                        ای مزارت بیت ­الاحــزانِ بتـــول      ای عزیزِ آلِ طـــاهــا ، شیرِ حق یارِ خونین بالِ طاها ، شیـــرِ حق        علی و زهرا ، عـزادارِ غمَت       مصطفی گریانِ داغ و ماتمَت              در کنارِ غرقِ در خون پیکــَرت             می­زنَد بر سر و سینه ، خواهرَت     حمز دل نوشته های سعید تاجیک...

ای مزارِ تو مزارِ مجتبی السلام ای یادگارِ مجتبی     السلام ای جلوۀ شاهِ کریــم     سَیّدی یا حضرتِ عبدالعظیم             چشمه ­ساری از شرابِ کوثری             پیرِعشقی ... از تَبارِ حیــــدری راهِ عشقِ تو ، صــراط ­المستقیــم شهرِ رِی چون طورِ سینا ، تو کلیم                        ای مزارت کــربلایِ شهرِ ری                      بر حریمِ تو مَلَک رَه کرده طی زائـــرِ تو زائـــرِ کویِ حسین می­رسد از قبرِ تو بویِ حسین         کربلا باشد بهشتِ باورم            ری بُوَد کربُبلایِ دیگرم  شکرحق با طمعِ گندمِ ری ... سر تو هرگز نرفته رویِ نی                     نشُده غ دل نوشته های سعید تاجیک...

ای پسـرِ حضرتِ زهرا ... سلام سلطان ترین سلطانِ دنیا... سلام رئوفِ آلِ فاطــمه ، یا رضا(ع) سَیِّـدنا ، حضرتِ آقا... سلام ای پسرِ موسی که زنده گردد... از نَفَسِ تو صد مسیحا...، سلام ای قبلۀ هفتـم امامِ هشتــم ای حَرَمت کعبۀ دلها... سلام با هر بهانه ، هرکجا هر زمان... بر تو دَهَد این دلِ شیدا ... سلام              تـویی ولینعمت و ما ، رَعیَـتت             ... روزی خورِ روزیِ بی منَّـتَت ای دوّمیـن پــارۀ قـلبِ طاهــا أبَ الجواد ، یا علی موسی الرّضا عصـایِ موسی آفریده شد از ... جارویِ جاروکشِ صحنِ شمـا درخشش طلایی گنبـــدَت ... بوَد گــران ترین عیــارِ طلا پنجــره فول دل نوشته های سعید تاجیک...

قمرِ شمسُ الشموسِ عالمی ...  که خدا جودِ خودش را به تو داد از همان کودکی ام بسته شده ... بندِ قلبم گوشۀ بابُ الجواد هر زمان گره به کارم میخورَد ... میشوم دست به دامانِ شما ای جوانمرگِ علی موسی الرضا ... جان فدایِ لبِ عطشانِ شما با شرارِ کینه هایِ همسرَت ... باز ، داغِ مجتبی تکرار شد با کنایه گویم ای آقایِ من ... هرچه شد بینِ در و دیوار شد وارثِ حَسن شدی ولی دگر ... تیرباران نشده پیکرِ تو بینِ کوچه در برِ چَشمانِ تو ... نشده نقشِ زمین ، مادرِ تو اکبرِ امام رضا هستی ولی ... ارباً اربا نشده بال و پرَت بود رویِ بامِ خانه ، لااقل ... سایۀ کبوتران ، رویِ سرَت بینِ حُجره دست و دل نوشته های سعید تاجیک...

آهِ من ، کاش رسد به محضرت ، کوفه میا میدهم تو را قسم به مادرت  ، کوفه میا مَردمی که نمکِ علی بُود در خونِشان ... کینه دارند از تو و از پدرت  ، کوفه میا نامه ها را تا زدند و عهد و پیمان شکنان ... همه در فکرِ بُریدنِ سرت  ، کوفه میا تا ز تیغ و نیزه و شمشیرهایِ کوفیان ... پاره پاره نشده بال و پرت ... ، کوفه میا حرمله ، تیرِ سه شعبه ، حنجرِ شیرخواره ات ... ! رحم کُن تو بر علیِّ اصغرت  ، کوفه میا هر جوانی در خیالَش گوییا که میکِشد ... نقشۀ قتلِ علیِّ اکبرت  ، کوفه میا ماجراهایِ پس از عبّاس را مُرور کن ... تا نیفتاده ز پا ، دلاورت ... ، کوفه میا بی وفایی جایِ خود ، صحبتِ بی حیایی دل نوشته های سعید تاجیک...